...το σκηνικό αλλάζει. Κι εσύ βρίσκεσαι σε ένα αχανές, «στοιχειωμένο παλάτι». Ο ψυχρός άνεμος που λυσσομανάει ουρλιάζει, διαπερνώντας τους πέτρινους τοίχους του, και σε κάνει να ανατριχιάζεις. Οι σκιές των δέντρων που ξεγλιστρούν μέσα από τα παράθυρα ταλαντεύονται αφηνιασμένες, σαν γιγάντιες αράχνες που απλώνουν τα πλοκάμια τους στα αθώα θύματά τους. Το κοράκι φτερουγίζει δίπλα σου και προσγειώνεται σε μια υδρορροή. Σου γνέφει να το ακολουθήσεις. Σε οδηγεί σε ένα σκοτεινό δωμάτιο. Κουρνιάζει δίπλα σε μια φιγούρα, που είναι σκυμμένη στα βιβλία της. Μια φιγούρα, που σηκώνει το βλέμμα και σε περιεργάζεται σιωπηλά.
«Καλώς όρισες, ξένε», ακούς να σου λέει. «Λοιπόν; Τι θέλεις να μάθεις για μένα;».
Διαβάστε περισσότερα στο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου