Τα ασταμάτητα δάκρυά του μετατρέπουν σε ποτάμια τους δρόμους της γκρίζας πόλης.
Η ομίχλη κατεβαίνει χαμηλά, τυλίγει τη ζωή, κι εξαφανίζεται σιγά σιγά, εισχωρώντας στις ψυχές.
Η θλίψη γίνεται παγωμένο χαλάζι που μαστιγώνει. Ο πόνος γίνεται βροχή, που ξεπλένει τα χρώματα των ανθρώπων. Οι δρόμοι γεμίζουν με τις πολύχρωμες ασπίδες προστασίας τους μεταμφιεσμένες σε ομπρέλες....
Διαβάστε τη συνέχεια στο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου