Translate

Δευτέρα 27 Μαΐου 2019

Το Τρένο που Ζωγράφιζε τα Τρένα να Περνούν

"...Έστρωσε την αλογοουρά του, τύλιξε το κουρελιασμένο του κασκόλ γύρω από το λαιμό του και φόρεσε το καπέλο του κατεβάζοντας το γείσο μέχρι τα μάτια. Άλλωστε… δεν νοείται καλλιτέχνης και μάλιστα ζωγράφος χωρίς καπέλο, έτσι δεν είναι; Εκείνη τη στιγμή, ένιωσε κάποιον να του τραβάει το μανίκι. Γύρισε στο πλάι και είδε ένα μικρό αγόρι που φορούσε στολή προσκόπου να στέκεται δίπλα του και να τον κοιτάει στα μάτια. Εκείνος στένεψε το βλέμμα του....Εκείνη τη στιγμή, ο χαρακτηριστικός ήχος του τρένου που πλησιάζει άρχισε να ακούγεται. Μόνο που αυτή τη φορά, κάτι ήταν διαφορετικό..."

Διαβάστε την ιστορία μου στο site του The Weird Side Daily


Κανείς δεν το Πρόσεξε

"...Ένας κούκος είχε μείνει με ανοιχτό το στόμα έξω από το σπιτάκι του. Η έκφρασή του ήταν τρομακτική. Έμοιαζε σαν να προσπαθεί να ουρλιάξει αλλά δεν μπορούσε να βγάλει φωνή. Η ταπετσαρία στους τοίχους είχε ποτίσει από την υγρασία και είχε αρχίσει να σκίζεται. Τα κομμάτια της ήταν σκορπισμένα στο πάτωμα.   Όταν άνοιξαν τη βαριά, ξύλινη πόρτα, ο ήχος από τους μεντεσέδες τους έκανε να ανατριχιάσουν... που κρέμονταν από το ταβάνι. Ο μακρύς, στενός διάδρομος είχε εκατοντάδες, κλειστές πόρτες... Ορκίστηκαν να μείνουν μακριά από αυτό το σπίτι..."

Διαβάστε την ιστορία μου στο απόκοσμο site του Τhe Weird Side Daily