Οι μπάλες των Χριστουγέννων

"Οι μπάλες των Χριστουγέννων" 

Διαβάστε την ιστορία μου στο The Weird Side Daily! Ένα site για τους λάτρεις του τρόμου, του αποκοσμου και του φανταστικού!

https://weirdsides.com/arthra-istories/i-bales-ton-christougennon/

"...Άρχισε να κουνάει τα χείλη του και αν και ήταν φανερό ότι ούρλιαζε η φωνή του δεν μπορούσε να φτάσει στα αυτιά του. Εκείνος σήκωσε λίγο πιο πάνω το κεφάλι του και τον κοίταξε πάνω από τη γαμψή του μύτη. Μια σκέψη πέρασε αστραπιαία από το μυαλό του. «Τι θα γινόταν άραγε αν η μπάλα έσπαγε;» 

Η λίστα του Άγιου Βασίλη

"Η λίστα του Άγιου Βασίλη" 

Διαβάστε την τρομακτική ιστορία μου στο αποκοσμο site του The Weird Side Daily! 

https://weirdsides.com/arthra-istories/i-lista-tou-agiou-vasili/

"Ξαφνικά ένιωσε ένα ρεύμα αέρα Άρχισε να ουρλιάζει καθώς «κάτι» τον ρούφηξε απότομα και τον τραβούσε μέσα στο στενό διάδρομο της καμινάδας. Προσπαθώντας μάταια να κρατηθεί από κάποια προεξοχή για να σταματήσει την τρελή πορεία του έκλεισε τα μάτια και περίμενε. Τα άνοιξε την τελευταία στιγμή, όταν ένιωσε να βρίσκεται στο κενό, για nα προλάβει να απλώσει τα χέρια του πριν σωριαστεί στο πάτωμα. Ανασηκώθηκε και κοίταξε γύρω του....

...Έβγαλε από την τσέπη του έναν τεράστιο πάπυρο, τον ξεδίπλωσε και άρχισε να μελετάει τη φετινή, τεράστια λίστα. Χάιδεψε τα γένια του σκεφτικός. Είχε λίγο χρόνο στη διάθεσή του. Έπρεπε να βιαστεί. Κούνησε το καμπανάκι που κρατούσε. Ένας φάλτσος, στριγκός ήχος ακούστηκε..." 

I Knew You Were Coming Back

It is my honor that the children of "dimitria language school" translated my story "I knew you were coming back" in English, under the guidance of their wonderful teacher, Mrs Effie baxevani! Thank you very much for the great work!

You can read the original story here:

https://thebluez.gr/το-ήξερα-ότι-θα-ξαναρθείς/ 

"Η ουρά της αλεπούς"

"Η ουρά της αλεπούς" 

Διαβάστε την ιστορία μου στο thebluezgr

"... Κατέβασε κάτω το πόδι που είχε στον αέρα και πήδηξε στο επόμενο τετραγωνάκι, σηκώνοντας το άλλο αυτή τη φορά. Έμεινε και πάλι ακίνητος, σηκώνοντας τα χέρια του στην έκταση για να κρατήσει την ισορροπία του. ..Κάτι είχε ξεχάσει. Ήταν σίγουρος πως κάτι είχε ξεχάσει. Περπατούσε στο δρόμο και χτυπούσε το κεφάλι με τη γροθιά του προσπαθώντας να θυμηθεί τι ήταν αυτό που του διέφευγε...."

https://thebluez.gr/η-ουρά-της-αλεπούς/

ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΜΠΑΛΟΝΙ

"ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΜΠΑΛΟΝΙ"

Διαβάστε την ιστορία μου στο thebluez.gr

https://thebluez.gr/το-κοκκινο-μπαλόνι/

"...Ήταν νύχτα και ο χειμώνας είχε μπει για τα καλά. Εκείνος περπατούσε στους σκοτεινούς δρόμους της έρημης πόλης. Έχωσε τα χέρια στις τσέπες της μακριάς του καμπαρντίνας κι έστρωσε το γείσο του καπέλου του. Το κίτρινο φως από τους φανοστάτες ήταν το μόνο χρώμα που υπήρχε αυτό το γκρίζο βράδυ... 

...Μέσα από το παράθυρο του απέναντι σπιτιού είδε ένα αχνό φως να τρεμοπαίζει. Ένα κόκκινο μπαλόνι φαινόταν «κολλημένο» πάνω στο τζάμι..."

"You'd better watch out"

"You'd better watch out" 

Διαβάστε την τρομακτική χριστουγεννιάτικη ιστορία μου στο απόκοσμα ονειρικό site του The weird side daily!

https://weirdsides.com/arthra-istories/youd-better-watch-out/

"...Ο δεκαπεντάχρονος Ντάνι έτρεχε πανικόβλητος μέσα στη νύχτα. Ήξερε πως δεν είχε πολύ χρόνο. Από στιγμή σε στιγμή θα κινδύνευε. Η ανάσα του αντηχούσε στους άδειους, χιονισμένους δρόμους. Το ρολόι είχε χτυπήσει ήδη δυο φορές. Έμεναν άλλες δύο. Γνώριζε ότι στον τελευταίο χτύπο θα τελείωναν όλα. Τρίτος χτύπος… τέταρτος… Ίσα που πρόλαβαν να τον τραβήξουν δύο χέρια προτού ανοίξει μία τρύπα ακριβώς κάτω από τα πόδια του και τον καταπιεί για πάντα η άβυσσος. Το απόκοσμο τραγούδι συνέχιζε να ακούγεται στην άδεια πόλη..." 

Το ήξερα ότι θα Ξαναρθείς

Το Ήξερα ότι θα Ξαναρθείς

Διαβάστε το κείμενό μου στο thebluez.gr

https://thebluez.gr/το-ήξερα-ότι-θα-ξαναρθείς/

"...Καθόταν στο πεζοδρόμιο και την παρατηρούσε με προσοχή. Ανέλυε στο μυαλό του κάθε της κίνηση. Έπρεπε να ξέρει. Ούτε κι ο ίδιος δεν καταλάβαινε γιατί επέμενε τόσο πολύ. Ίσως γιατί δεν είχε ξεχάσει ακόμη αυτό που του συνέβη όταν ήταν μικρός, και δεν επρόκειτο να το ξεχάσει ποτέ. Σήκωσε τα μάτια προς τον ουρανό. Το φθινόπωρο είχε μπει για τα καλά και σκοτείνιαζε νωρίς πλέον. Ο καιρός προμήνυε βροχή. Έστρεψε και πάλι την προσοχή του πάνω της..."

Μια άλλη... Σταχτοπούτα

Μια άλλη... Σταχτοπούτα

Διαβάστε την ιστορία μου και δείτε μια διαφορετική εκδοχή του παραμυθιού στο The Weird Side Daily, ένα site που ανοίγει τις πύλες σε κόσμους παράξενους και ονειρικούς!

https://weirdsides.com/arthra-istories/mia-alli-stachtopouta/

"...Πήρε ένα κουτί που ήταν ακουμπισμένο στο πάτωμα και το απόθεσε μπροστά της. Έκανε να το ανοίξει, αλλά ο ήχος από το κουδούνι τη σταμάτησε. Χαμογέλασε με ικανοποίηση. Τον περίμενε. Πήρε το κουτί στα χέρια και δρασκελίζοντας τα ψόφια ποντίκια που ήταν διάσπαρτα στο χώρο έκλεισε πίσω της την πόρτα. Στάθηκε μπροστά στην είσοδο και την άνοιξε..."

Χο! Χο! Χο!

"Χο! Χο! Χο!" 

Η ιστορία μου στο thebluez.gr

https://thebluez.gr/%CF%87%CE%BF-%CF%87%CE%BF-%CF%87%CE%BF/

"...Μια μαυροντυμένη φιγούρα καθόταν στο τέλος του δρόμου. Το κεφάλι της ήταν χωμένο μέσα σε μια κουκούλα. Κάθισε αμίλητος δίπλα της και στύλωσε το βλέμμα του τον απέναντι τοίχο. Το κρύο έσφιξε απότομα. Η φιγούρα κουνήθηκε. Γύρισε προς το μέρος της, και την είδε να απλώνει το χέρι της μπροστά. Ασημένια χρυσόσκονη ξεπήδησε από τα δάχτυλά της και διαλύθηκε στον αέρα...." 

Πώς Είναι να Ξεχνάς;

"Πώς είναι να ξεχνάς"

Η ιστορία μου στο TheBluez.gr​

https://thebluez.gr/%CF%80%CF%8E%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CE%BE%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%AC%CF%82/

"...Πώς είναι να ξεχνάς; Πώς είναι δυνατόν το μόνο που θυμάσαι τόσο καθαρά να είναι εκείνη η πολύχρωμη #πεταλούδα που έμεινε στα χέρια σου μόνο για μερικά λεπτά και μετά χάθηκε στο άπειρο τη στιγμή που το φως του ήλιου σε τύφλωνε;..."

tears from the sky

Στάχτες που Μυρίζουν Θάνατο

"Στάχτες που μυρίζουν θάνατο"

Διαβάστε την ιστορία μου στο απόκοσμο κι ονειρικό site του The Weird Side Daily

https://weirdsides.com/arthra-istories/stachtes-pou-myrizoun-thanato/

"...Στέκεσαι μπροστά στις στάχτες﮲ στάχτες μιας ζωής που κάηκε, αλλά δεν πρόλαβε να αναγεννηθεί. Ίσως γιατί ο Φοίνικας δεν υπήρξε ποτέ. Ίσως γιατί ο μύθος του είναι ένα καλοστημένο παιχνίδι για να πείθονται οι παίκτες να θυσιάζουν τη ζωή τους με την ελπίδα να γεννηθούν ξανά... 

...Είσαι η Ωραία Κοιμωμένη, είσαι ο Φοίνικας που δεν μπόρεσε να αναγεννηθεί, είσαι το Τζίνι, είσαι η Σταχτοπούτα, είσαι το Τέρας που έπνιξε την Πεντάμορφη, είσαι η κακιά μάγισσα, είσαι ο Πήτερ Παν, είσαι η Κοκκινοσκουφίτσα, είσαι ο Τρελός Καπελάς. Είσαι εσύ που σκοτώνεις τα παραμύθια..."

Το Ξενοδοχείο των Ιπποτών

Το ξενοδοχείο των ιπποτών

Η ιστορία μου στο TheBluez.gr:

https://thebluez.gr/%CF%84%CE%BF-%CE%BE%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B9%CF%80%CF%80%CE%BF%CF%84%CF%8E%CE%BD/?

"...Το ξενοδοχείο των Ιπποτών, υψωνόταν μεγαλόπρεπο μπροστά τους. Ήταν ένας μεγάλος πέτρινος πύργος. Το μονοπάτι που οδηγούσε στην είσοδο, ήταν πλαισιωμένο από μια συστάδα ψηλών κυπαρισσιών που έκρυβαν το φως του ήλιου κι έριχναν τις πελώριες σκιές τους στο έδαφος. Ένιωσε ένα ελαφρό ρίγος. Φυσικό αφού ο ήλιος δεν μπορούσε να διαπεράσει τις φυλλωσιές τους. Έφτασαν στη μεγάλη, ξύλινη πόρτα. Δυο ιππότες στέκονταν δεξιά κι αριστερά της, υψώνοντας την πανοπλία τους σε αόρατους εχθρούς....

...Εκείνος συνέχισε να περιεργάζεται το χώρο. Ο emo νεαρός, στεκόταν μπροστά από μια πανοπλία. Όταν απομακρύνθηκε, ο Βύρων θα ορκιζόταν ότι είδε δυο μάτια να τον κοιτούν μέσα από τη σχισμή του κράνους. Την επόμενη στιγμή όμως είχαν εξαφανιστεί. Έστρεψε την προσοχή του προς το ζευγάρι των κινέζων. Ξεφύλλιζαν ένα άλμπουμ Polaroid. Όταν απομακρύνθηκαν, πλησίασε. Οι φωτογραφίες, απεικόνιζαν τις σιλουέτες ενός ζευγαριού. Δεν μπορούσε να διακρίνει όμως λεπτομέρειες. Είχαν ξεθωριάσει με το χρόνο. Κάτι όμως στο σουλούπι τους, του έμοιαζε οικείο..."

Θα σου Φέρω Πίσω την Άνοιξη

"Θα σου φέρω πίσω την Άνοιξη"

Διαβάστε την ιστορία μου στο thebluez.gr

https://thebluez.gr/%ce%b8%ce%b1-%cf%83%ce%bf%cf%85-%cf%86…/

"...Οι κόκκινες σταγόνες που έβγαιναν από τις πληγές που είχαν προκαλέσει τα αγκάθια, σχημάτιζαν ένα απόκοσμο μονοπάτι, σαν το παραμύθι του Χάνσελ και της Γκρέτελ, μόνο που σε αυτή την εκδοχή, η κακιά μάγισσα είχε νικήσει...«Θα σου φέρω πίσω την άνοιξη», της είχε πει λίγο πριν προσπαθήσει να πιάσει τον «Μάρτη» που γλίστρησε από το χέρι της κι έπεσε πάνω στα βράχια. «Σου το υπόσχομαι! Θα σου φέρω πίσω το ‘Μάρτη!’»..."

Το Δάκρυ της Μάντισσας - Κριτική

"Το δάκρυ της Μάντισσας", το μυθιστότημα της Γιώτας Γουβέλη, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα. Διαβάστε την κριτική μου για το Artcore Magazine

http://www.artcoremagazine.gr/logos-texni/bibliothiki/to-dakri-tis-mantissas-tis-giotas-gioubeli

"...όταν ο έρωτας, που παίζει κυρίαρχο ρόλο στο μυθιστόρημα κάνει την εμφάνισή του, η μοίρα, όπως προβλέφθηκε από τη γριά μάντισσα, στέκεται ανηλεής απέναντί του, ενώ αμέτρητες θυσίες γίνονται στο βωμό του..."

A Fairytale Gone Bad

A Fairytale Gone Bad

Διαβάστε την ιστορία μου στο ονειρικό site του The Weird Side Daily

https://weirdsides.com/arthra-istories/a-fairytale-gone-bad/

"...Κοίταξε το γυάλινο φέρετρο κι απέστρεψε το βλέμμα του μόλις είδε το τερατόμορφο πρόσωπό του να καθρεφτίζεται πάνω του. Ξανακοίταξε πιο προσεκτικά εστιάζοντας στο εσωτερικό του. Το πρόσωπο της πεντάμορφης κοπέλας φαινόταν πορσελάνινο... Κοίταξε το γυάλινο θόλο που υπήρχε δίπλα στο κομοδίνο. Ήταν γεμάτος με κόκκινα πέταλα από τριαντάφυλλο..."

"Πάμε Πάλι από την Αρχή;"

**Πάμε πάλι από την αρχή;**

H ιστορία μου στο TheBluez.gr

https://thebluez.gr/%cf%80%ce%ac%ce%bc%ce%b5-%cf%80%ce%ac%ce%bb%ce%b9-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%ae/

"[...]Όταν συνήλθε, ακουμπούσε σε κάτι σκληρό και κρύο. Ανοιγόκλεισε τα μάτια και προσπάθησε να σηκωθεί. Ενώ όμως ήταν όρθιος, το βλέμμα του ήταν πολύ κοντά στο δρόμο. Άρχισε να περπατάει, αλλά αισθανόταν περίεργα. Το μόνο που έβλεπε όταν κοιτούσε κάτω ήταν η γκρίζα, βρεγμένη άσφαλτος﮲ κι ήταν τρομακτικά κοντά. Σήκωσε τα χέρια για να τρίψει τα μάτια, αλλά έχασε την ισορροπία του κι έπεσε. Μια τρελή σκέψη πέρασε από το μυαλό του[...]"

Τι θα Γινόταν Αν...

"...Όσο κι αν προσπαθείς δεν μπορείς να με κάνεις να σωπάσω!", της πέταξε.... Ξαφνικά φύσηξε ένας δυνατός άνεμος και παρέσυρε ένα σπασμένο κλαδί, το οποίο καρφώθηκε όρθιο στο κέντρο της καρδιάς που είχε ζωγραφίσει..."

"ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΝ..."

Διαβάστε την ιστορία μου στο απόκοσμο κι ονειρικό site του The Weird Side Daily

https://weirdsides.com/arthra-istories/ti-tha-ginotan-an/

Λήθη

"Λήθη"

Διαβάστε την ιστορία μου στο απόκοσμο κι ονειρικό site του The Weird Side Daily

https://weirdsides.com/arthra-istories/lithi/

"Και ο κόσμος γυρίζει και η Γη αιωρείται και η κούκλα στην πολυθρόνα σου ψιθυρίζει στο αυτί, λίγο πριν αρχίσει να περπατάει ανάποδα στο ταβάνι. Λίγο πριν τραβήξει τη μάσκα της λογικής από το πρόσωπό σου και αφήσει την πραγματική σου μορφή να φανεί. Κάποιος ουρλιάζει από μακριά. Κάποιος τρέχει να κρυφτεί. Κάποιος καίει τα τριαντάφυλλα στη φωτιά. Τριαντάφυλλα κατακόκκινα που στάζουν αίμα."

Όταν Σβήνει ο Ήλιος κι Ανάβουν τα Κεριά

Αναρωτήθηκες ποτέ τι συμβαίνει μέσα σε ένα άδειο νεκροταφείο; 
Αναρωτήθηκες ποτέ τι συμβαίνει όταν σβήνει ο ήλιος και το μόνο φως που μένει είναι η φλόγα των κεριών που τρεμοπαίζει; 
Όταν η βαριά σιδερένια πόρτα κλείνει και η ησυχία είναι τόσο εκκωφαντική που νομίζεις ότι θα σου σπάσει τα τύμπανα; Όταν οι ψίθυροι των δέντρων, γίνονται ένα με τους ψίθυρους της νύχτας; 


Όταν ο άνεμος φυσάει και τα αγριόχορτα πνίγουν τις κορνίζες, και τις αναμνήσεις; Όταν όλοι γίνονται ένα, χωρίς ονόματα, πρόσωπα και ηλικίες;

Άκουσες ποτέ τις φωνές του μικρού παιδιού, όταν του πήρες ένα από τα παιχνίδια που του είχαν αφήσει στον τάφο του; Άκουσες τον σπαραγμό του, όταν κάηκαν τα πολύχρωμα φωτάκια που του είχαν ανάψει;

Διαβάστε την ιστορία μου στο απόκοσμο site του The Weird Side Daily!

https://weirdsides.com/arthra-istories/weird-stories/otan-svini-o-ilios-ke-anavoun-ta-keria/

Το Τρένο που Ζωγράφιζε τα Τρένα να Περνούν

"...Έστρωσε την αλογοουρά του, τύλιξε το κουρελιασμένο του κασκόλ γύρω από το λαιμό του και φόρεσε το καπέλο του κατεβάζοντας το γείσο μέχρι τα μάτια. Άλλωστε… δεν νοείται καλλιτέχνης και μάλιστα ζωγράφος χωρίς καπέλο, έτσι δεν είναι; Εκείνη τη στιγμή, ένιωσε κάποιον να του τραβάει το μανίκι. Γύρισε στο πλάι και είδε ένα μικρό αγόρι που φορούσε στολή προσκόπου να στέκεται δίπλα του και να τον κοιτάει στα μάτια. Εκείνος στένεψε το βλέμμα του....Εκείνη τη στιγμή, ο χαρακτηριστικός ήχος του τρένου που πλησιάζει άρχισε να ακούγεται. Μόνο που αυτή τη φορά, κάτι ήταν διαφορετικό..."

Διαβάστε την ιστορία μου στο site του The Weird Side Daily

https://weirdsides.com/arthra-istories/weird-stories/to-treno-pou-zografize-ta-trena-na-pernoun/