"Το Μπενσουσάν Χαν, χτίστηκε το 1817 και βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, στην οδό Εδέσσης. Ιδιοκτήτης του ήταν ο εβραίος κάτοικος της Θεσσαλονίκης, Σάμιουελ Μπενσουσάν, ο οποίος τα τελευταία χρόνια της Οθωμανικής περιόδου, είχε μετατρέψει το κτίριο σε πανδοχείο, το οποίο παρέμεινε έτσι μέχρι το 1930. Στη συνέχεια, έχει λειτουργήσει σαν εξωτικό εστιατόριο, μαγαζί μπαχαρικών, κατάστημα υφασμάτων, καθώς επίσης και κατάστημα καφέ. Η τελευταία του χρήση ήταν σαν γραφείο στα τέλη του 1970. Μετά εγκαταλείφθηκε για 30 χρόνια περίπου. Από το 2007 μέχρι σήμερα, επαναλειτουργεί ως χώρος εκθέσεων, φεστιβάλ, και καλλιτεχνικών δρώμενων, θεατρικών και μη." (Bensousan_Han)
Η εξωτερική εγκαταλελειμμένη του όψη, ξεγελά τους περαστικούς, καθώς δεν μπορούν να φανταστούν την ιστορία και τις μνήμες που κουβαλούν οι τοίχοι αυτού του κτιρίου. Η αίσθηση της μοναξιάς και του παρελθόντος πλημμυρίζει τους εσωτερικούς του χώρους. Οι κουρτίνες στα μισάνοιχτα παράθυρα, ανεμίζουν σαν αιθέρια φαντάσματα όσων έχουν περάσει από αυτά τα δωμάτια. Οι καρέκλες, κολλημένες στους τοίχους, στέκουν αδειανές....ή μήπως όχι...? Μήπως κάποιοι δεν έφυγαν ποτέ, και βρίσκονται ακόμα εκεί, στην ίδια θέση, παρατηρώντας σιωπηλά τους επισκέπτες...κι ακροβατούν ανάμεσα στους κόσμους? Οι περίτεχνοι πολυέλαιοι δημιουργούν απόκοσμες σκιές στους τοίχους. Μοιάζουν με αράχνες που απλώνουν αραχνούφαντους ιστούς και μπλέκουν στα δίχτυα τους την πραγματικότητα, η οποία συρρικνώνεται καθώς το μάτι ταξιδεύει από τη μια πόρτα του δωματίου στην επόμενη. Μοιάζει με μια διαδρομή που θα μπορούσε να μην τελειώνει ποτέ...
Περισσότερες φωτογραφίες μπορείτε να δείτε στη σελίδα μου στο facebook:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου