Damon HellWay Part 7: Άρωμα Μέντα και Βερίκοκο

Άρωμα μέντα και βερίκοκο"

Διαβάστε την ιστορία μου στο thebluez.gr

https://thebluez.gr/aromamentakverikoko

"...Εδώ και αρκετό καιρό, τα σπίτια της πόλης γκρεμίζονταν ένα προς ένα. Τη θέση τους έπαιρναν, όμοια, μονότονα, γκρίζα κουτιά, χωρίς πόρτες και παράθυρα. Όσες φορές τύχαινε να περάσει από δίπλα τους, ένιωθε περίεργα. Ανέδυαν μια παράξενη, άσχημη μυρωδιά﮲ μια μυρωδιά, που μύριζε τσιμέντο… και λησμονιά.

Κι έπειτα, ήταν κι εκείνος ο αλλόκοτος άντρας που έβλεπε να στέκεται έξω από κάθε καινούριο κουτί﮲ ένας άντρας που φορούσε μπορντό γιλέκο, λευκό πουκάμισο, μαύρο παπιγιόν και παντελόνι. Όποτε τύχαινε να την δει να περνάει από εκεί, της χαμογελούσε και μια ολόχρυση οδοντοστοιχία έλαμπε από άκρη σε άκρη μέσα στο στόμα του...

...Άρχισαν να περιπλανιούνται στους έρημους δρόμους της πόλης. Όλα τα καταστήματα, ήταν κλειδαμπαρωμένα. Οι τεράστιες, σκουριασμένες αλυσίδες, είχαν αρχίσει να διαβρώνονται. Βρωμούσαν σιδερίλα. Αν εξαιρούσαν τον άντρα με τη χρυσή οδοντοστοιχία, είχαν καιρό να συνατήσουν ανθρώπους. Η Σόφι ήξερε πως υπήρχαν κι άλλοι. Σίγουρα υπήρχαν. Πώς αλλιώς γκρεμίζονταν όλες οι μονοκατοικίες και χτίζονταν στη θέση τους, εκείνα τα γκρίζα, μονότονα κουτιά που «έσβηναν» όλα τα αρώματα και μύριζαν τσιμέντο﮲ τσιμέντο και λησμονιά. Ναι, σίγουρα λοιπόν υπήρχαν άνθρωποι, απλά εκείνη δεν έτυχε να δει κανέναν εδώ και καιρό. Δεν την πείραζε. Μπορούσε πιο εύκολα να χάνεται στο παρελθόν και να φέρνει στη μνήμη της τις αγαπημένες τους μυρωδιές: τη μέντα και το βερίκοκο..."