"Άναμπελ"
Διαβάστε την ιστορία μου στο thebluez.gr
"... Στάθηκε μπροστά στον καθρέφτη. Άρχισε να χτενίζεται. Τα πλούσια μαλλιά της, είχαν το χρώμα του μελιού. Θύμιζαν πιο πολύ μαλλιά κούκλας, παρά ανθρώπου. Δεν ήταν πάντα έτσι. Παλιά ήταν θαμπά, αδύναμα κι έμοιαζαν με άχυρα. Σιγά σιγά όμως άρχισαν να αποκτούν άλλη υφή. Η τρίχα σκλήρυνε. Το χρώμα τους άλλαξε κι έγινε μελί. Το σχήμα τους, από ατίθασο σπαστό, μεταμορφώθηκε σε σφιχτές, καλοσχηματισμένες μπούκλες...
...Χάιδεψε τις λευκές, μακριές πλεξούδες της και βύθισε το βλέμμα της στα γυάλινα, καταγάλανα μάτια της. Προσπάθησε να θυμηθεί πότε και πώς την απέκτησε. Είχε ρωτήσει πολλές φορές τους γονείς της, αλλά δεν πήρε ποτέ ξεκάθαρη απάντηση. Έτσι λοιπόν, πίστεψε, πως η κούκλα αυτή, υπήρχε πάντα μαζί της. Τα μάτια της γέμισαν δάκρυα στην ανάμνησή των γονιών της. Όλα ήταν διαφορετικά πριν﮲ και μετά… όλα άλλαξαν..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου