Καλημέρα Ζωή

"Καλημέρα Ζωή"

Διαβάστε την ιστορία μου στο @thebluez.gr

https://thebluez.gr/καλημέρα-ζωή/

"...Κοιτάς απέναντι όμως έχεις πολύ δρόμο ακόμα για να φτάσεις. Κοντεύεις να χάσεις την ισορροπία σου τη στιγμή που ο κόσμος γύρω σου τρεμουλιάζει﮲ τη στιγμή που όλα κρέμονται από μια πολύ, λεπτή κλωστή. Νιώθεις να πνίγεσαι. Νιώθεις να βουλιάζεις στο νερό ενώ βρίσκεσαι στον αέρα. Η ανάσα σου δεν βγαίνει. Γύρω σου αιωρούνται άνθρωποι με τα κεφάλια τους κλεισμένα σε σαπουνόφουσκες..."

Χ. Τζ. Γουέλς

Χ. Τζ. Γουέλς: Διαβάστε το κείμενο μου για το The Weird Side Daily

https://weirdsides.com/arthra-istories/h-g-wells/

"13 Αυγούστου 1946. Είχε πολύ λίγο χρόνο. Σε λίγο θα τελείωναν όλα. Πριν έρθει το τέλος, είχε να κάνει 2 ταξίδια ακόμα. Μπήκε στη χρονομηχανή, τη δική του χρονομηχανή και ρύθμισε την ημερομηνία. Ο Χέρμπερτ Τζορτζ Γουέλς, γύρισε τον διακόπτη και περίμενε.Πρώτη στάση, Μέλλον:...

...Τίποτα δεν μπορούσε να είναι πιο προφανές στους ανθρώπους του 20ου αιώνα από την ταχύτητα με την οποία ο πόλεμος γινόταν αδύνατος. Δεν το αντιλήφθηκαν, μέχρι που η ατομική βόμβα εξερράγη στα αδέξια χέρια τους." μονολόγησε πριν ρυθμίσει την επόμενη ημερομηνία..."

..."Πριν έρθει το τέλος, είχε να κάνει 2 ταξίδια ακόμα. Μπήκε στη χρονομηχανή, στη ΔΙΚΗ του χρονομηχανή και ρύθμισε την ημερομηνία..."

Οι Βάρκες που Περπατούν στη Στεριά

Διαβάστε την ιστορία μου στο απόκοσμο κι ονειρικό The Weird Side Daily

https://weirdsides.com/arthra-istories/i-varkes-pou-perpatoun-sti-steria/

"...«Είδα πάλι το όνειρο…», ψιθύρισε. «Είδα τις βάρκες να περπατούν στη στεριά… Η γιαγιά μου είπε ότι είναι οιωνός θανάτου!», έκανε και ξέσπασε σε λυγμούς.

Εκείνη τον κοίταξε με τα πελώρια μάτια της που είχαν βυθιστεί μέσα στις κόγχες τους: «Μη φοβάσαι τις βάρκες που περπατούν στη στεριά. Δεν έρχονται για σένα», του είπε...

...Και τότε ο Τσάρλι, τις είδε με την άκρη του ματιού του. Τις είδε να σαλεύουν λίγο πιο γρήγορα από πριν. Είδε τα σκοινιά τους να σπάνε, κι εκείνες να αρχίζουν να κινούνται σιγά-σιγά έξω από το νερό, ενώ η αντανάκλασή τους είχε παραμείνει στη θάλασσα. Τις είδε να σέρνονται στο έδαφος σαν γιγάντια ερπετά που έρχονταν προς το μέρος τους..." 

Η Θεραπεία

"Η Θεραπεία"

Διαβάστε την ιστορία μου στο thebluez.gr 

https://thebluez.gr/η-θεραπεια/

"...Σηκώθηκε με κόπο από την πολυθρόνα και στάθηκε μπροστά στο παράθυρο. Οι δρόμοι ήταν έρημοι. Τα αυτοκίνητα ήταν όλα στις θέσεις τους, αραδιασμένα σαν παιδικά παιχνίδια το ένα πίσω από το άλλο. Δεν κυκλοφορούσε κανείς έξω μετά την απαγόρευση. Πήρε μια βαθιά ανάσα.
Πάντα του άρεσε η μοναξιά. Από μικρός ήταν μοναχικός τύπος. Δεν είχε παρέες. Ήταν πάντα το αγόρι με τα γυαλιά που καθόταν στη γωνία και παρακολουθούσε όλους τους υπόλοιπους να παίζουν. Δεν ήταν ότι δεν τον ήθελαν. Ήταν ότι εκείνος δεν ένιωσε ποτέ την ανάγκη να κοινωνικοποιηθεί. Του αρκούσε να παρατηρεί τον κόσμο, να σημειώνει σε ένα τετράδιο όσα έβλεπε, και ύστερα να γράφει βιβλία με τις ιστορίες τους..."

Τα Χαμένα Παιδιά

"Τα χαμένα παιδιά"

Διαβάστε την ιστορία μου στο thebluez.gr 

https://thebluez.gr/τα-χαμένα-παιδιά/

"...«Το σημερινό μάθημα», άρχισε εκείνος και προχώρησε προς τον πίνακα, «έχει σκοπό να μας διδάξει πώς θα πάρουμε πίσω αυτό που έχουμε χάσει».
Ακούμπησε τον πίνακα με τη βέργα του και η μαύρη επιφάνειά του εξαφανίστηκε. Μετατράπηκε σε μια τεράστια οθόνη που έδειχνε ένα κτίριο με πυργίσκους. Την επόμενη στιγμή είχε τυλιχθεί στις φλόγες. Η Βικτώρια ήθελε να ουρλιάξει αλλά η φωνή δεν έβγαινε από το λαιμό της. Ο δάσκαλος πήγε κοντά της και πλησίασε το πρόσωπό του στο δικό της.
«Τι είναι αυτό που έχεις χάσει Βικτώρια;», την ρώτησε..."

Μασκαράτα

"Μασκαρατα"

Διαβάστε την ιστορία μου στο The Weird Side Daily

https://weirdsides.com/arthra-istories/maskarata/

"...Τράβηξε το βλέμμα του, όταν μια σερβιτόρα ντυμένη κουνελάκι τον πλησίασε για να του σερβίρει το ποτό του. Της χαμογέλασε και τα δόντια του άστραψαν στο μισοσκόταδο. Εκείνη, που δεν παραξενεύτηκε καθόλου λόγω της ημέρας, του ανταπέδωσε το χαμόγελο, κι απομακρύνθηκε...
...Παρατήρησε τον κόσμο γύρω του. Όλοι φορούσαν μάσκες και συζητούσαν ζωηρά. Όλοι, εκτός από αυτόν, που φαινόταν πως δεν είχε ντυθεί τίποτα το αποψινό βράδυ. Μόνο που δεν μπορούσαν να κρυφτούν από εκείνον. Ήξερε ότι είχε την ικανότητα να εισχωρήσει στο μυαλό τους μέσα από τις σχισμές που υπήρχαν στις μάσκες στις θέσεις των ματιών τους και να διαβάσει την ψυχή και τους πιο ενδόμυχους φόβους τους..."