ΟΜΙΧΛΗ & ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ

Το βιβλίο μου "Ομίχλη & Τριαντάφυλλα" θα βρίσκεται στην 13η Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης στο Περίπτερο 15, stand 85 Ήλεκτρον - ΕΟΕ, από Πέμπτη 12 Μαΐου έως Κυριακή 15 Μαΐου, 10:00 με 21:00. Σας περιμένουμε όλους!

ΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ

Ο διάδρομος μπροστά σου ατελείωτος. Τα φώτα, σαν μίτος της Αριάδνης σε οδηγούν στο τέλος της διαδρομής. Οι γραμμές στο σκοτεινό τούνελ τόσο ακίνδυνες και ταυτόχρονα τόσο τρομακτικές, έτοιμες να σε παρασύρουν στο σκοτάδι. Κόκκινες επιγραφές που σου θυμίζουν συνεχώς τον προορισμό σου. Το ρολόι χτυπά. Κάθε λεπτό πλησιάζεις περισσότερο στο μέλλον. Πλησιάζεις στη στιγμή που θα πεις: "Πάει πέρασε. Δεν ήταν τίποτα τελικά". Υπάρχουν κι άλλοι σαν εσένα. Άλλοι που στέκονται δίπλα, κι άλλοι απέναντί σου. Νιώθεις σαν να κοιτάς ένα καθρέφτη, που δείχνει διαφορετικά πρόσωπα, των ίδιων ατόμων. Διαφορετικές στιγμές, της ίδιας ζωής. Κάποτε στεκόσουν κι εσύ εκεί, εκεί από όπου περνάει το μετρό της απέναντι γραμμής, πριν το ρουφήξει η μαύρη τρύπα της πραγματικότητας.

Απόλυτη ησυχία. Μέχρι να ακουστεί η ανατριχιαστική μουσική, που ανακοινώνει την άφιξη του συρμού σου. Το βαγόνι ανοίγει τις αγκάλες του και σε προσκαλεί στο μεταλλικό του κόσμο. Το δυνατό φως παλεύει με το σκοτάδι της στοάς που βρίσκεται έξω από τις ασφαλισμένες πόρτες. Νικώντας την αβεβαιότητα, νικώντας το άγνωστο, δίνοντάς σου μια αίσθηση προσωρινής ασφάλειας. Η πραγματικότητα έξω από το παράθυρο αλλοιώνεται μπροστά σου. Σαν ένα όνειρο που λιώνει και σχηματίζεται ένα άλλο από τα κομμάτια του.

Πρόσωπα ανέκφραστα κοντά σου. Πρόσωπα κρυμμένα πίσω από μαύρα γυαλιά. Δεν μπορείς να διαβάσεις την ψυχή τους. Η διαδρομή της ζωής σου ξεδιπλώνεται μπροστά σου, παίρνοντας διαφορετικό χρώμα κάθε φορά, ανάλογα με το τέρμα που έχεις επιλέξει.

Κάθε σταθμός, ένας σταθμός της ζωής σου.

Κάθε πρόσωπο που σε προσπερνά, κάθε πρόσωπο που επιβιβάζεται μαζί σου, είναι μια ανάμνηση του εαυτού σου. Αναμνήσεις από το παρελθόν, αναμνήσεις από το μέλλον, που συναντιούνται όλες στο παρόν...

Πρέπει να κατέβεις στην επόμενη στροφή... Προχωράς προς τις κυλιόμενες σκάλες...  Ανεβαίνεις... Αφήνεις το μεταλλικό κόσμο πίσω σου... Φοράς το γαλάζιο καπέλο του ουρανού... Κλείνεις τα μάτια... Ανοίγεις τα χέρια... Και πετάς...!!

Περισσότερες φωτογραφίες μπορείτε να δείτε στη σελίδα μου στο facebook:
www.facebook.com/Eroditi.P.View

Το κείμενο και οι φωτογραφίες έχουν δημοσιευτεί επίσης και στο

http://hasierakajarte.blogspot.gr/2016/04/blog-post_16.html

...THE WIND... IN THE WILLOWS....

Ένα δέντρο... Τα κλαδιά του μπλέκονται μεταξύ τους και πλέκουν ιστορίες που τις ψιθυρίζουν στον άνεμο... Ιστορίες που μας θυμίζουν τα παραμύθια που ακούγαμε σαν παιδιά με τίτλο... "The wind... in the willows..." 

Τα ξερά φύλλα των δέντρων σκεπάζουν με το πέπλο τους τη μοναξιά του φθινοπώρου. Χορεύουν στον αέρα καθώς τα αναταράσσει ο άνεμος σκορπίζοντας τα απομεινάρια της εποχής τους. 

Ένα μοναχικό παγκάκι σε τοπίο βγαλμένο από παραμύθι κρύβεται πίσω από τα κλαδιά των δέντρων και περιμένει να ακούσει τα καινούρια παραμύθια που θα διηγηθούν οι ταξιδιώτες που θα ξαποστάσουν στα σκληρά σανίδια του.

Κι ένα γεφυράκι στέκει μονάχο, θυμίζοντας το μπαλκόνι ενός κάστρου, και περιμένει τους ονειροπόλους να σταθούν στην άκρη του για να θαυμάσουν την απεραντοσύνη του βασιλείου τους...

Το κείμενο και οι φωτογραφίες έχουν δημοσιευτεί επίσης και στο:
http://hasierakajarte.blogspot.gr/2016/03/the-wind-in-willows.html

ΟΤΑΝ Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΕΧΝΗ

Η Θεσσαλονίκη είναι η πόλη που μπορεί πάντα να μας προσφέρει μια ομπρέλα για να προστατευτούμε από τη βροχή...

Διαβάστε το κείμενό μου για το www.rejected.gr

http://rejected.gr/subs/re_projects/the_works/thessaloniki-is-art.html

HANDMADE CREATIONS

Κουμπιά, μάλλινες κλωστές, υφάσματα, κουτάκια, τενεκεδάκια, τούλια, μαξιλαράκια, κομμάτια από ξύλο, και κάθε λογής καθημερινά αντικείμενα χρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουν κουκλίστικες χειροποίητες κατασκευές. Κατασκευές που μοιάζουν να έχουν βγει από παραμύθι. Κατασκευές που θυμίζουν αθώα παιδικά παιχνίδια. Όνειρα που αιχμαλωτίστηκαν σε αυτοσχέδιες ονειροπαγίδες παίρνουν σχήμα και μορφή και μετατρέπονται σε γούρια, φυλαχτά, και πάνινα καλαθάκια...

Το κείμενο και οι φωτογραφίες έχουν δημοσιευτεί επίσης και στο:
http://hasierakajarte.blogspot.gr/2016/05/handmade-creations.html

Περισσότερες φωτογραφίες μπορείτε να δείτε στη σελίδα μου στο facebook:

www.facebook.com/Eroditi.P.View

ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ "ΠΕΤΡΕΣ ΣΤΙΣ ΤΣΕΠΕΣ ΤΟΥ"

"Πέτρες στις τσέπες του", από τους Eclipses Group Theater

Φώτα, Κάμερα, Πάμε!

Διαβάστε το κείμενό μου για το www.rejected.gr

http://www.rejected.gr/subs/views/theater/petres-stis-tsepes-tou.html

ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ "ΡΕΚΒΙΕΜ"

Στο "Ρέκβιεμ", του Φερνάντο Ρενχίφο

Ακολουθία ονείρων, συναισθημάτων κι ελπίδων

Διαβάστε το κείμενό μου για το www.rejected.gr

http://www.rejected.gr/subs/views/theater/requiem_oberon.html

Η παρακάτω φωτογραφία μου έχει δημοσιευτεί επίσης στην ιταλική Vogue με τίτλο:

"mystery-shadows"

http://www.vogue.it/photovogue/Portfolio/2186e658-4918-442f-918c-42715202acc4/Image

ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ "ΠΑΡΤΙ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ"

Στο "Πάρτι Γενεθλίων" του Χάρολντ Πίντερ, από τους Ουκ Νουκ

Όνειρο... Εφιάλτης... ή Πραγματικότητα;

Διαβάστε το κείμενό μου για το www.rejected.gr

http://www.rejected.gr/subs/views/theater/party-gennethlion.html

ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ "ΤΡΙΚΥΜΙΑ"

Στην "Τρικυμία" του Ουίλιαμ Σαίξπηρ

Πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα όταν οι μαριονέτες αποκτήσουν τη δική τους βούληση;

Διαβάστε το κείμενό μου για το www.rejected.gr

http://rejected.gr/subs/views/theater/trikymia.html

ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ "ΣΤΟ ΠΑΓΚΑΚΙ"

"Στο Παγκάκι", του Αλεξάντερ Γκέλμαν

Εκεί όπου φανερώνονται οι αλήθειες...

Κείμενο: Δικό μου, Φωτογραφίες: Λευτέρης Τσινάρης 

για το www.rejected.gr

http://www.rejected.gr/subs/views/theater/to-pagkaki.html#!cover

ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Στο παιχνίδι της ζωής, ρίχνεις τα ζάρια και περιμένεις. Περιμένεις μια απάντηση, έναν αριθμό, που θα καθορίσει την επόμενη κίνησή σου. Οι διαδρομές κι οι διακλαδώσεις πάνω στο ταμπλό που στέκεσαι είναι πολλές. Άλλες πολύχρωμες, άλλες ασπρόμαυρες, άλλες λευκές, άλλες σκοτεινές… Κάθε μια κρύβει, κινδύνους, προκλήσεις, λύπες, χαρές, ήττες και θριάμβους. Μπορεί να είσαι εσύ που θα κερδίσεις και θα καταφέρεις να κλείσεις τους φόβους και τις ανασφάλειές σου σε ένα σκοτεινό κελί… ή μπορεί να νικήσουν εκείνοι και να σε ρίξουν στην άβυσσο του μυαλού σου μέχρι να βρεις τρόπο… μέχρι να ρίξεις τη σωστή ζαριά που θα σε βγάλει και πάλι στην επιφάνεια.

Κάθε ζαριά, είναι μια πρόκληση. Κάθε αριθμός, είναι ένας γρίφος που πρέπει να λύσεις. Κάθε παίξιμο, είναι μια επιλογή: Ποια από όλες τις διαδρομές που έχουν ίδια απόσταση θα επιλέξεις να ακολουθήσεις? Κι αν χαθείς στον λαβύρινθο? Κι αν απλά κάνεις κύκλους? Κι αν πέφτεις συνέχεια στην ίδια παγίδα και δεν μπορείς ποτέ να προχωρήσεις, πιστεύοντας ότι αυτή τη φορά θα είναι διαφορετικά? Ότι αυτή τη φορά κάτι, ως διά μαγείας, θα αλλάξει?

Ρίχνεις τα ζάρια και περιμένεις… περιμένεις να γυρίσει το παιχνίδι… Περιμένεις την ανατροπή… Το ζάρι στροβιλίζεται. Βλέπεις την κίνησή του να ξετυλίγεται με αργό ρυθμό μπροστά στα μάτια σου. Χτυπάει απαλά κάτω και ξανασηκώνεται στον αέρα, κάνοντας εκκωφαντικούς ήχους, μέχρι να προσγειωθεί… μέχρι να σου δώσει τις πολυπόθητες εξάρες. Μέχρι να σου δώσει τις πολυπόθητες κατευθύνσεις που πρέπει να ακολουθήσεις για να βρεις τις απαντήσεις που ψάχνεις… Απαντήσεις που βρίσκονται μπροστά σου, αλλά δεν έχεις κουράγιο να τις εκφράσεις με λόγια. Κι έτσι, αφήνεις τη μοίρα να αποφασίσει για σένα, ενώ εύχεσαι κρυφά να έχεις κάνει λάθος…

Και το ζάρι σταματά, κι εσύ πρέπει να ακολουθήσεις την πορεία που θα σου δείξει. Θα μπορέσεις να κάνεις το σωστό, όταν η αντανάκλασή σου στον καθρέφτη σου δείχνει το λάθος? Θα μπορέσεις να κρατήσεις την ισορροπία σου όταν ο κόσμος γύρω σου θα έχει γυρίσει ανάποδα?

Το κείμενο αυτό έχει δημοσιευτεί επίσης και στο:

http://pinakio.blogspot.gr/2016/05/blog-post_5.html

Περισσότερες φωτογραφίες μπορείτε να βρείτε στη σελίδα μου στο facebook:

www.facebook.com/Eroditi.P.View